สุทรรศน์, สุทัศน์ หมายถึง [–ทัด] ว. สวย, งดงาม, น่าดู. (ส. สุทรฺศน; ป. สุทสฺสน).
[–ทัดสะนะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๔ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. สุทสฺสน; ส. สุทรฺศน).(ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).
น. นํ้าอมฤต, อาหารทิพย์.
น. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).
[สุทารด] (ราชา) น. นํ้ากิน, ใช้ว่า พระสุธารส.
[สุทารดชา] (ราชา) น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา.
น. “ผู้กินอาหารทิพย์” คือ เทวดา. (ป.; ส. สุธาศินฺ).
น. “ผู้กินอาหารทิพย์” คือ เทวดา. (ป.; ส. สุธาศินฺ).